1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1424
Okunma
Ağlarken buluyorum kendimi Beyhude’m
Ağzının, dudaklarına paralel olduğu alanlarda
Salınarak yürüyen karıncanın
Kanatları arasında meşk ediyorum kendimi, sana;
Tutsaklığım sana sürükleniyor
Şehirler arasında sana yoruluyorum.
Hadi kaçalım Beyhudem;
Bu köhneleşmiş sistemin içinde
Kaçışlarımıza mülteci olmasın sırıtan dişler.
Ve kırılışıyla semavi hayallerimin,
titrek, yalın, boşna geçen
hunharıya tecerriyet bırakan zaman
Kaç zemheride yılgın atların
-Ne diyorsun sen-
diye haykırıyorsun bana Beyhude’m.
Bilmiyorum. Bilmiyorum
Nasıl bir düzen içinde savrulduğumu.
Savruluşlarım gecelerde,
Şiirimin kıvrılışı gibi avurduma.
30.04.2016
5.0
100% (3)
Cevap Yaz