Bakma bana ben giderim Beyhude’m
Yağacak yağmurlara inat
Akışkan hayata.
Gidişlerimde tabiat saklı Beyhude’m
Aldırma sen gidişlerime
Koca koca şehirlerin alnından
Giderim, giderim anasının avradından.

Bakma öyle, giderim Beyhude
Şakaklarıma sızan ince terler
Gözlerinde hangi renge gebe rimeller
Sonrasında dersin
-Bu adam ne diye gider-
Giderim işte Beyhude’m
Anasını avradını satar da giderim
Zamanı zamana kadar,
Bir fahişenin kollarında yatar da
giderim.

Alengirli sorular sorma şimdi
Güneş epeydir karanlık bu sokaklarda
Sokak dediğime aldırma; koca bir evren
Sonrasında; hocasıyla kaçık bir şehir düşle
Düşle Beyhude’m
Silindirik ve sikindirik bir şehir düşle
Şehirde sende olsan; şehir seninde olsa
Yine de giderim Beyhude’m;
bu gecenin baharına, akşamına
Çekerim yularımı
Satarım anasını avradına
Giderim.
Anlarsın neden bu kadar hüsranlı
-Bir şair doğurdu bu şehirler-

Gidişlerimde körpecik çocukların
gözyaşlarını,
Burjuva saltanatının hüzzamlı kabileleri
Alınlarıyla ağlayanların; alnına sıkılan kurşunların
Öğretilerin öğretmenlerin
Gör Beyhude’m;
Gidişlerimde argo bir üslup var
Şimdi söyle bana;
Satalım mı anasını avradını bu şehirlerin
Baksana cirit atıyor; attıkça arıtıyor insanlığın
Köleleşmiş kemik yığınları
…
Anlayamazlar Beyhude’m;
Gidişlerimiz tanrıya ihanet
Kaldır o koca kıçını
Gitmek için arayan bahaneye inat
Gidelim; gidelim rahatça nefes alsın
Şehirler

28.04.2016

//