Köyünden çıktığı gün, değiştirmiş adını.
Cefakar eşrafına, ilk aşkına mı küstür?
Sipariş koltuğundan kaldırmaz mabadını
Taht kurmuş Kaf Dağı’na, kral mı, müdür müdür?

Her konuda muktedir, lafını ikiletmez
Buyruklarına biat etmeyene güvenmez.
Kaşında kusur arar, işinde huzur vermez
Asiyle ayak kırar, sefile kök söktürür.

Taşeron ekibini angaryaya gönderir
İşveli katibesi emrine amadedir.
Muhabbet faslı başlar, sigaralar tellenir
Muhtelif yasakları, yeksan eder, çürütür.

Kanunu, kaideyi, fazla gayale almaz
Suçu düzene yıkar, fikrine toz kondurmaz.
Aynada gördüğü zat, hem akil hem de kurnaz
Dağları seyre dalıp, perakende düşünür.

Eşref saatlerinde, sancıları depreşir
Hamiline okkalı telkinler gönderilir.
Örtülü vaatlerle galeyana, gaza gelir
Kirli koridorlarda benliğini öldürür.

İtibarlı ağalar, hürmetle ağırlanır
Afili cümlelerle kadehler parlatılır
İhtilaflı hesaplar kızağa kaldırılır.
Gariplerin sırtından kasılarak övünür.

Allah’tan utanmayan, nasıl tarif edilir?
Kılığına bakanlar, divanda yer gösterir.
Çeteyle haraç keser, tefeciye pay verir
Şehir eşkıyaları bu kadar özgür müdür?


Ömer Çelik