son defa sarılıp ta git
kokusu yalnızlığın sen kalsın
dokunup gözlerime bakışını bırak
baktığım her yerde adın kalsın
bir çiçek kokusunda, dokunuşunda
her mevsim uğrayan bahar kal
hasretim olsun
umudum olsun nisan yağmurları
ıslanınca, sen kal
akşam olsun, uykum olsun kokun
düşlerime gel geceye doğru
sarılırken sana güneş doğsun
mavi öpüşler bırak yanaklarıma
kahvemiz olsun içelim her sabah
sarılıp ta kal son defa.






son kez olsun hatırla giderken
sorgusu yolların özleminden olsun
bakınıp geriye sokulurken bedenime
tenimden tenime bir mesaj bırak
duyduğum her seste bulayım seni
diken diken giyinen güller gibi
sızımda bir mutluluk kalsın
gözlerim olsun son dokunuşun
kör olayım arayım seni
loş öpüşler bırak yüreğime
ben hissedip kurarım düşlerini
hep aklımda kal
sen olsun yürüdüğüm sokaklar
bir ismi kalsın caddelerin
gittikçe adımlarım
sıcacık yıllarım kal
şiirim olsun yazım, sızım
sözün olsun bu bana
sarılıp ta git son defa.






son kez olsun gülümse
mayhoş bir şekilde tut ellerimi
yüzümde tebessüm ol, uğurlan
tenimde kokan mektubun olsun
sar/hoş bir şekilde gözlerimi
düşerken yollara özlemin
sev sarhoş bir şekilde beni
sevgi yokluğunda bedenim
seni giyindiğim mevsimim olsun
ne yazımda, ne kışımda
ya da bırak son bir hatıra
sarılıp ta git son defa.





SON DEFA - Mawish Şiirleri - Mert Zafer Cansever