kurşun boyandı maviye, dönüyor yuvasına özgürce
en uzun yolculuğun en kısa zamanı, ateşlenmek üzere
vurulacak yokluğun, sokulacak kalbimin kör saatlerine
dokunacaktır ölüm, bir gece vakti bulacaktır gözlerimi
gider gibiyim şimdi, terk edermiş gibi soyundu bedenim
kurşun özgürdü, soluksuzdu, yoksuldu aşk, masumdu,
gözlerimden geçip dokundu, sorumsuzdu, vurulmuştum
gölgesinde ihanetin ayrılığa dokunmuştum.




güneş büründü geceye, duruldu hayallerim sessizce
uyandım uykumun en güzel yerinde, gece bitmek üzere
izleri var sükutun, konuşturmuyor, yokluyor, sessizim
lal dillerim, ayan beyan düşüncelerim isli gökyüzünde
tüm görünmezliğimle körlüğüne misafirdim belki
vebâlimdi kurşun, yaralandı gözlerimin mavisine
karalandı sabahın en erken saatlerinde, güneş yoktu
renginde ihanetlerin kollarıma savruldu.




yol düzgündü bahar aylarında, mayıstı, nisandı
ne oldu da nişanlandı kalbinin soğuk rüzgarlarıyla
dilim varmıyor zikretmeye saflığıma vuruyorum
gün geliyor bir perdede bir aptalı oynuyorum
gülümsüyorum bazen, yalanı okşuyorum yılan gibi
eğri bir köprüye tutunuyorum yıkılmayacak gibi
enkazın altında bir dilenciydim kim anlardı beni
gelişine vurdular, gidişime sebep sordular
bir bahane değildi bu yolların ıslak bedenleri
kışla gelip içime darmadağın ettin güvendiklerimi
kurşun boyandı yaza, kışa, bahardan bahara
dört mevsimden birisi değildi tek ihanetin.




bir denizde doğduk, sürüklenip gittik bir rüzgarla
sen say ki belki bitmiştik, belki habersizdik
belki sen uzak, belki ben senden uzakta
boş yere köprüler kurduk, altına savrulduk
yağmur olduk belki, süzüldük toprağa, seviyorduk
belki de sanıyorduk, yorulduk, sustuk
biz bir sahilde bir kum tanesiyle vurulduk




her şey güzel olabilirdi belki
her şey ifade edilebilir
dün veya bugün her şey affedilebilirdi
bir ihanet bırakmasaydın içime
ömrünce ömrümle kalabilirdin




uçurumduk biz
kurşun özgürdü boyandı maviye
delip geçti içimden, itildim tepelerden
öldüm mü inan hiç bilmiyorum
yüreğimden silinen kimliğine bakıyorum
tanıyamıyorum




bir özür borçluyum, affedersin



soran olursa bir gün bizi
aynı yolda vuruşan bir kurşunduk dersin.

…


KURŞUN ÖZGÜRDÜ – Mawish Şiirleri – Mert Zafer Cansever