önce ruhuma, sonra kalbime dokundu ellerin
bir nisan akşamıydı, ılık yağmurlar altındaydık
önce sen durdun, sonra ben gördüm gözlerini
düşer gibi olup, sever gibi yaslanmıştın omuzlarıma
tutmuştum elerini, kaldırmıştım ayağa
işte o teşekkür ettiğin o ilk andan sonra
o kaldırım taşlarında yaktım sigramı
önce su, sonra ateş dokunmuştu yüreğime






gün geçmesin ki aylar gelmesin, bekledim yine
her an gelir, yağar yağmur düşüncesiyle
saydığım insanların ve geçen araçların ışığında
elimde bir şemsiye, yaslanmıştım bir durağa
koşturuyordum işte öyle ayağı kayan herkese
belki sensindir diye az hayır işlemedim ben
az gülmedim kendime, dokunmuştun bir kere
yorulmuştum aslında, sokulmuştum yalnızlığa
dinlenebildiğim tek yerdi bastığın caddeler
ama gün değmesin ki, hiç vazgeçemediğimdin
hiç bilmedin ki, kayıp gitmiştim gözlerinden
her kime baksam, ellerinde senin kitapların
önce ruhuma, sonra içime düştüğünden
an olsun ki düşmüyorsun sözlerimden.






olur ya belki bir sokakta karşılaşırız yine
yine bir nisan akşamında ılık bir yağmur yağar
bil ki zamanı durduracağım o gün
bil ki zaman, kendinden geçecek
bil ki kalbinden geçeceğim o vakit
hazırlan, fırtına var yine, kopmak üzere
uyanacağım beklenen soğuk kaldırımlardan
hadi gel, dön sende özlenen caddelere
bıraktım o güneşli sarı limanları
eğdim başımı, eyvallah çekiyorum yollara
gelirsin bir gün diye, santim santim yerlere
kısa kısa notlar bırakıyorum
okursun diye, büyük harflerle yazıyorum
önce ruhuna, sonra kalbine dokunuyorum
sözün ilki bendendi, gizli güzelliğimdin
son sözü şimdi senden bekliyorum.





her mevsim bir nisandır artık

önce ruhumu, sonra kalbimi
geri istiyorum.

…

ÖNCE RUHUMA YA SONRA? – Mawish Şiirleri – Mert Zafer Cansever