İçimi sızlatacak bir şey kalmadı artık
Kimbilir kaç vedaya
Unutmak istediklerime
Tarif ettim gidecek yollarını
İki damlaya bir kader yazılırken gözlerimde
Bu yüzden bitmedi gözlerimin rutubet kokusu
Her yalnızlığımda
Diğer elimin çıplak soğuk yarısını ısıttım
Kendi gölgeme sığındığım zamanlarda
Düşünürken hep seni

Yaş otuzbeşten sonra
Yine inatçı bir hepyek’mi düşer hayata her zar atışta
Tenime talan yalanlar’la değenler
Cümlelerimin zaman nakliyesinde
Dudağımda bir kelimeye bile dokunamadan
Bir kirpik arasındaki son intiharlara
Islak sephalar kurulurken gözlerimde
Hep ziyan ettiler kendini
Ah be sol yanım
Ömür denen merdivenlerimin son basamaklarında
Yani yüreğimin yaban otlarınının arasında
Kaç insan kaldı daha
Sen ondan haber ver



Kopmaz kırılmaz bükülmez
Sanma beni arkadaş
Bu kalp ağrısında
Kaç kabarık defterlerin üstü çizili hatırlar var içimde
Zamana aylara odalara sığmayan
Denizi bulana kadar
Ben hep vicdanım da yıkardım her sabah yüzümü
Kursağımda özlemler kalırken
Bir bakardım’ki kaç mevsim geçmiş
Kaç baharıma güz deymiş
Önüm arkam sağım solum kan revan
Belk’de akşamlarda gizliydi gözlerimin çaresi
Bu yüzden bitmedi gözlerimin rutubet kokusu



Can kırıklarıma basa basa yürürken
Çocuk zamanlarımı her özlediğimde
Bir lades tutuşması gibi
Hep aklımda diyorum hep aklımda
Vuranlar kırıp dökenler
Hep aklımda
Kimbilir kaç hançere kanım bulaşmış
Gömleğime kimbilir kaç isyan yarası açılmış
Biri henüz kapanmadan
Diğerinin yeri hazırdı sanki
Ve dudaklarıma bir fermuar çekerek
Hep sustum çoğu zaman sabrımın şifa niyetine
Kor yangınlarım da maşasız ateşlere dokunurken
Şimdi Sabrımın rivayetinde
Yıllarımın yorgunluğunun sesi geliyor mişli zamanlarımdan
Gönül terazimin ayarı kaçmış iyice
Kim iyi kim kötü
Kim doğru kim yanlış tartamaz oldu
Bir yanında gözümden düşenler
Bir yanında gözlerimden göçenler sol yanımı eze eze
Bu yüzden bitmedi gözlerimin rutubet kokusu



Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ