Kalbimi aramaya çıkar gibi çıktım bu gün
nerede bıraktığımı bilmediğim bir yere
sürüklüyorum saçlarımı ve gözlerimi
ve ayaklarımı onarılmayacak bir aşka


gidersen bir mendili gözlerime inandırırım demiştim
kalbimin ulaşamayacağı bir yer seç giderken
olmayan haritalardan
olmayan bir şehri sev
ona git


sana yüz yıllar önce yazılmış
bir mektup olarak kalacak kalbim



gidersen demiştim
açık bırak ardına kadar tüm kapılarımı
çünkü saplanmakta olan bir bıçağın
kestiği yerden hızla akacak
acıları alacağım içeri
ve yüzüm ağır bir yük gibi kalacak bana


gidersen dedim
süresiz yolculuklar bırak
ağrılardan, sızılardan bir yol yaparak önüme


gidersen dedim
ve gittin

kalbimi aramaya çıkar gibi çıktım bugün evden
üzülmüş bir şiiri okuyarak giden bir yolcuyum
düş kırıklarıyla yapılmış o yolda
ateşin göğsüne isabet ediyorum.