Beni karalandığım yazgıdan
uzak bir yere gitmek arzusu büyüttüyse de
Çocukluğum: düşleri başucunda imha edilen bir zaman parçası olmaktan caymadı
Geriye
Yarım bir kalple doğduğuna inanan varlığım
ve bu yüze sinmiş, acı veren zehri yaşamın
İşte saatler, işte çok sevdiğim vakitsizliği onların
ne zaman bakarsam siyah ve sisli olan
Onlar da bir ağrının başlayışını sağlayan ne var ?
Bilmiyorum.



Beni ve geç kalmışlığımı kınayan ne?
Çünkü Tanrı’ya da geç kalacağım!
Çünkü Tanrı’ya da söyleyeceklerim var
Beni bağışlamayacaksın bu yüzden ey ölüm!
Biliyorum.
Orada bir yanlış duruş gibi hissediyorum kendimi
Dünya da


Kuşkulu ve tedirgindir artık cehennem
Kimse kurtaramayacak sıcaktan donan yüzümü
Sen ise anlamayacaksın olup biten ne var
Görmek ve izlemek istediğin ben ve karşında oluşum
Hep karşında oluşum
Karşıdan karşıya geçerken vurulmuşluğum
anlamayacaksın bunda neyin var
Çaresizliğim
İçinde arta kalan küllerimi de temizleyeceğim senden

Beni bırakmayan bu vahşi eli kusurun
Ve korkunç çığlıkları ve tüm ölgünlüğüm
Ve sen
Her şey yanıp küllenirken
Cehennemin dibinde üşümek
Acının pis elleriyledir