Ahmet ORMANCI
Hocama bu güzel yorumuyla şiirime hayat verdiği için
Kendisine çok teşekkürlerimi ve şükranlarımı sunuyorum


Zühre’m
Akşamın yıldızını saçlarında ilmek ilmek tarayan kadın
Ben gözlerinin rengine ortak
Kan ter içinde bir maraba
Gönlünün ırgatına aç susuz kalmışım
Zahmetli bir yalnızlığın sırrı sendemiy di yoksa
Yoksa bir çocuk gülüşü kadar yakın
Bir kirpik mesafesin’demi


Gül Zühre’m gül
Diz çöksün güller önünde rengini kıskanarak
Ağlarsan bütün gökler üstüme yağacak yoksa
Kelamı ma kadim evvel’sizim ezelim
Kalemlerin dili olsada
Benden daha iyi anlatsalar seni her nağme şarkıda
Seni yazdıkça
Söz sükut’a susar her ayrılıkta be Zühre’m


Zührem
Sen konuştukça
Bir öd ağacının ardından
Anka kuşlarının göçü başlar yurduma
Kaf dağı susar uçsuz bucaksız
Dilimde kelimeler Bid’at yoldan çıkar Zühre’m
Ellerim tövbelere açılır evliyaların hürmetine
Bir seversen secdeye düşer alnım
Zemzemler’le yıkanır sana arınırım
Ay ışığını yüzüne sererim Zühre’m


Zührem
Bir duanın ecmain’de yüzüme dokun
Köprülerimin sırat’ından geçerken
Nurlanmış teninde günahım silinsin Zühre’m
Bir sabah ezanı’nın sesinde
Kulağıma ilk sen fısılda
Üç kere seni seviyorum diye
Ölünce adınla çağırsın beni sorgu melekleri
Günahsa bırak senin günahınla öleyim be Zühre’m
Cehennemin kor yangınlarını
Senin soluğunla söndüreyim toprakla bedenim sıvanmadan
Sana bir yanarım bir üşürüm be zühre’m bir üşürüm


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ