Kara bulutlar dolanıyor;
Dualarımın, olamayacak,
Pembe hayallerimin peşinde.
Sen misin hayal kuran! Diyor şeytan,
Umursamıyorum, ’’Gençliğime, cahilliğime’’ ver diyorum.

Alnı ak, hayatları karalar geçiyor ömrümden,
Usulca, kan kırmızısına boyuyorlarken bedenimi,
Ben umutlarıma sarılırken,
Sen başka kollara meyilli...

Beyazlar geçiyor ömrümden,
Daha sıkı sarıl diyorlar umutlarına,
Başkalarına meyletme sevdalarını,
Başka kollara bırakma adaklarını.
Seni ezerler küçüğüm;
Sen büyüyene kadar;
Düşeceksin,
Tekrar, daha sağlam kalkmayı öğreneceksin.

Griler geçiyor ömrümden,
Anlamsız, usulsüz,
Yargısız infaz yaptıklarım,
Olmazsa olmazlarım,
Nasıl davranacağımı bilemediğim,
Adına ah alma dediğim,
Unutulmayacak sayfalarıma,
Baş harfi sizle başlayıp,
Kimsesizle biten,
Kuruyup kalan bencilliğimden...

Maviler geçiyor ömrümden;
Özgürlük mavisi,
Sen mavisi,
Olamayan biz mavisi.
Uçuramadığımız uçurtma
Gökyüzüne salamadığımız balon mavisi.

Sen yanım;
Solup giden karalara bürünmüş,
Maviymiş anladığım.

Gözyaşım bile siyah akarken,
Sen mutlu beyazlara koşuyorsun.
Ben kızıllarda doğup, sarılarda ölüyorken;
Sen benden bir haber,
Başka kollarda yeniden doğacaksın,
Mutlu yarınlara koşacaksın.

Gülşah ERCİYAS