Çok karanlıktı
Bafra kendi karanlığına çekilmiş,
Sağda solda dolaşan bir iki kişi,
Bir iki yağmur damlası,
Gece kuşunun çığlığı
Ve karanlıkla bağlıydı gözlerim
Hayatımda hiç böyle titrememiş,üşümemiştim
Ve hiç gülümsememiştim siyah bir tebessümle.
İç içe açılan,
Açıldıkça derinleşen uçurumlardan
Yuvarlana yuvarlana düşüyordum
Düşüyordum da bir türlü duramıyordum
Sonra,âniden bir ürperti geçti üzerimden
Bütün zerrelerim oynadı yerinden
Ve duruldu her şey
Sustu
Siyah bir mürekkeple çizildi ismimin üzeri
Ve gözlerin yıkıldı birden üzerime
Sonrası bir büyük sessizlik ki
Dışı sükût,içi kıyamet
Yumdum gözlerimi maviye
Şimdi bütün renkler gri:
Rüzgârın uğultusu,
Çığlıklarım,
Sen,gri…

Sevda,sevgi
Kelime anlamıyla bende inandırıcılığını
Önce dışımda inceltti
Sonra ruhumda bir çizgiye indi
Ve silindi en sonunda
Ve beni kaybetti

İçine çekildiğim gece,
Dışımda bıraktığım dünyadan öyle güzel,
Öyle gerçek ki…

Ve süzüldü camlarımdan sızım sızım yağmur
Sızım sızım sızlayan yüreğime
Yüreğime…

…….S.Altunbaş…02 Nisan 2016/19:38