Gül dalımın goncası söyle biricik kızım
Gönlümün otağına daldığına değdi mi?
Canımın can yongası yürekte iki gözüm
Dalga, dalga özlemle solduğuna değdi mi?

Seni ilk gördüğümde kocamandı gözlerin
Biraz merak endişe lal olmuştu sözlerin
Gün geçtikçe yer etti yüreğimde izlerin
Dört mevsimde baharı bulduğuna değdi mi?

Oy benim ceylan gözlüm benim kınalı kuzum
Benim lepiska saçlım gül yüzlü ipek kızım
Sen benim bahar gülüm gönlümde çalan sazım
Mızrap olup telimi çaldığına değdi mi?

Bilirim özlemini yürekte yanar korun
Vuslat ateşin sönmez her günün sana yarın
Sinende ki yazında bitmez hiç buzun karın
Söyle hadi bir tanem kaldığına değdi mi?

Şahittir hep bulutlar aşka dayanmaz dağlar
Kar, tufan, yağmur boran kul olup aşka ağlar
Bahçe güler, gül coşar sevgi kokarken bağlar
De hadi canan kızım güldüğüne değdi mi?

Sana selam getiren gökte yıldız görülmüş
Upuzun hudut boyu pembe güller serilmiş
Hasret dağını yıkıp vuslat bele sarılmış
Gurbet elde aşk ile dolduğuna değdi mi?

Benim nazlı çiçeğim rengarenk gök kuşağım
Hanemin gül kokusu gecemde ay ışığım
Gönül soframın aşı mutlulukta kaşığım
Bir yol söyle de hadi geldiğine değdi mi?

Yüksel Beyocaktan

’Gelin kızım, can kızım Kety Bitsadze Bey’e ithaftır.’