işin aslı o’zmanlar ben de Allah var aklımdan
İmine’yi geçiriyon,
İmine de nassı(l) emme, bi içim su
iresmen zelvi boylu
hankı arada-dere bilmen
“gaşla ğöz arasında ” birden süydü bu!
taha dün ötüyon çelimsiz bişiyidi işin aslı
kimse bunun farkında değiliken
yeşil fistan, al-gırmızı fanilla
san ki hemen soluvucak gül gibi
gaşla göz arasında
emme akrannarının içinde farklıydı
bu(h)!
birden domurcuklaşıvıdı
bicikleri nerden baksan “ben burdayın” deyoru
hopur hopur!
seninki mefrat bişiy oldu

gür sarı saşlı,
buyday yanaklı
gocaman-gözlerinin ağı ak, ap-apbak
ala-ala, pam-parlak gözler
yok denecek gadar gaybolmuş (h)okka burun
yeni aşmış gül gibi pörtlek dudaklar
gelincik sapı ğibi, incecik boyun,
emme asıl o yörürkene ki dik başlılığı,
emme en mö(hü)mü güleş yüzlü..
Allah nazarlardan saklasın
..
bi yolma yolar
bi halı dokur
bi asbap tokuşlar
yolda belde bi gedişi vardır
goş(ç) gibi!
bin kere maşallah
breeh breehh breh!
ta öyle!
…
eee!
ne de olsa zengin gızı arkadaş
duruşundahı asalet
taa garşıya bakar
gevşek, gaynaşık, fingirdek bi durumu yok,
kimseye eyvallah etmez
burnu yere düşse eğilip almaz derler ya
ta öyle valla.. dobura-dop ,
burnundan kıl aldırmaz
“işdee insanın doğurdacağı garı
işdee çocuklarımın anası” dedim idi
Allahı var;
“tam anama ilayık bi gelin”


anam da bireş Osmannı ya hanı;
bobam esgerden hasda dönüp de
yılın yılı yatınca barabar;
her işi kendi bildiğinden
hemi iki evi idare etmiş
hemi de iki çocuğunu böyütmüş
kendi bilmiş, kendi bişirmiş daşırmış
almış-satmış
etmiş-dutmuş
cevval gadınıdı, golay deği(l) valla
köy yerinde
hinci kimse kimsenin gahrını çekmeyyo

emme anam; bi başga
e(vi)miz ayrı, yolumuz ayrı
emme dedem gile hep bakdı-dutdu
ekmeklerini eder
asbaplarını yur
bayramdan bayrama da ossa
evlerini suvar
hayatlarını siler süpürür,
gışın gışı geder zobalarını yakar,
dedem gil de Allah var
başlarının üsdünde davşırlar
şükür..

onu deyodum İmine hanım da tam bi şerli,
tilan tilan tam bi hanım efendi
ya da bana ööle geliyodu o zamannar
gari orasını bilemecen
gönülün dediğine toz gonmazımış
gönnüyün düşdüğünde gusur olmazımış
belki de ööle bişii
belki dee
ne bileyin ben..
dedik ya Şükür..

hu ankı aklımınan ne bileyin
onu kimselere vermeye gönlüm olmazdı
o da .ikdiroldu ğetti de
bilemecen valla eyi mi etdi
kötü mü etdi..
köyde kimseyi beğenmedi
goya şe(h)ere varcan deye
mamir garısı olacan deye
hasba..!
eyi etti gari, vardığı da hasdalıklı bişiy
zati eyi bişiy olsa kendi köyünde gız mı yoğudu
kendini de yakdı
beni de..!


ha; beni ki…
benim yüzümden getdi deye düşüncemem
neneyen
habarı mı var
habarım mı
yok valla
gene de eyi olduğunu bilmek varıdı
olmadı getdi anasını satayın..

neyise de işdee
o(ğ)lak-guzu ğütmeye filen ğetdiğmizde
bobaçca falında filen bakıyoz
akrannarınan ya
hep İmine çıkıyo
taha dorusu ben hep
sırf İmine’yi dutuyon
İmine de İmine!

hani
işde bi yaprak goparıyon İmine
ötekinde hinci adı ilazım deği
meselaki aşa-hatma-helime,
cennet, gülüzar.. neyise
bi da goparıyon işdecik deyelim
elif, nezire ya(h)utda fadime
sonura döndü, almes, hariye dedikleyin işde
aklın sıra havas olabileceğin
akranın yaştahkı gızların adını tekrallayıp duruyon
son yaprakta kim çıkarsa onu alacan
yani gurra çekmiş oluyon bi nevi

gerçi hiş biri bizi beklemedi
hepisinin bizden önşe
düğünü oldu da
nerdeyse çocukları etişdiydi biz evlenesiya ya
o ayrı bi me(v)zuu
orayı garışdırmayan garii

Allah var birez de biz mırın-gırın ederkene
armıdın sapı-üzümün çöpü hesabı
geş galdık neyeyse
hanı “akıllı o(ğ)luna gız beğeneyin derkene
deli torununu esgere yollarımış” dedikleyin
aynı mitli öyle oldu işdehe!







bi de hinci benim gafada iki burgalaç var biliyonuz mu
“-iki garı alacan o(ğ)lum valla” deye
deliganlı abeyler e(ğ)lenirleridi
her e(ih)timala ğarşı ben de
İmine’yi elde bir dutuyon
ikinciyi de bireş güçcüklerden sıralayon
ku..
nolur-nolmaz
..

emme;
Allah var; ne bu Gızıl Hava
ne de Kel Haçca olacak şetdeli
bobaçcadan fal çekerken de,
beliklediğim İmine’den sonurakınnarın,
yedeklerin,
adayların içinde de olmadı hiç
hiş kimsenin geşmemiş ki
ikisine de bek sahap çıkan olmadı
benim dee aklımın ucundan geşdiyse kelp olayın

emme;.. gel de hinci hu hale bak
ne yanna bakarsan bak
biciklerinden önce gözleri
ben buradayın deyo
biciklerini insanın gözüne gözüne
kendini gözlerimin içine içine sokuyo
vay oraspı, galtak vay
şaşdım galdım valla billa

de! deycem;
anam ıramatlık nası fe(h)metdiyse
feyilledi durumu emme
neyeyse verip-alıp inkar ediyon ben de
altdan aldı üsden savırdı,
höyle dedi
böle etdi
epey bi çalıya daş atdı ya
ı-ıh,
olmadı..
bi türlü Adığözel zengin İmineyi de
Kel Haçca’yı da
Gızıl Hava’yı da ele vermedim..







emme hinci
Özlem dese
!?..
de se ya
Özlem!

“ala geçim çit doğurdu
bolartdık südü yoğurdu
ana bana bi hal oldu
Özlemi alıversen ya!
alıymazsan gebersen ya”

net(i)çenin nayetinde..
İmineye gelecez;
anam İmineye havaslığımı feyilleyicek barabar
izbar üsdüne izbar etdikçe ben ı-ıh deyon
nayeti o a(ğ)zındahı baklayı çıkardı
“-ölen aban o ğızın ağası Mamıdınan emişik ” dedi
“-ossuun” dedim
..
“bana ne?”
“-ööle deme” dedi
“-neye!” dedim
“-bi zamnnar Suvat da yolmadaydık daa”
“-ee”
“-işdacıık Dudu Aban da dahacana emiyodu
benim südüm enmedi de
Anşa Ğelin emdirividiydi Dudu’yu
emme gene de yaşamadı zavallı
onun uçu siz emişiksiniz
sizi nikah dutmaz”

ben de bi isyan ki sorma
kırk yılda bi dutulduk..
zertcene
“-emdirmeye gomaya yermeyesiceler
emdircek başka kimse galmadımıydı
goca Gaziri Ovasında
bula-bula Anşa Bacı’yı mı buldun”
zemzert
“-hemi de emişiğiseler n’olcak” dedim







anam sakin, suşlu, bin pişman yalvarır
“-emişikler sütgardaş olu(r)
hemi de gardaşdan eleri”
“-o zaman onnar sütgardaş” dedim
“-emişiklerin gardaşları da sütgardaş olu zahır
hemi de has gardaşdan eleri.
…
has-öz gardaşların çocukları birbirine varı da
sütgardaşların torunnarı bile
birbirlerine varamaz
zinhaar sizi nikah dutmaz” dedi

duyardım..
annamazdım..
gene de annamazdan geldim..
“emişikler yedi ğöbek birbirine haramdır”
deyelek aklı sıra gandıracak beni
bakdım, horata eder gibi deği
“-peygamberimiz es-selatü vesselam
“-haram” demiş” dedi
..
“-kitabımız haram”
..
“-Allah Mafaza ”

“-Gözel Irapbım bizi haram gıldıklarından soval etmesin”
deye dova ederdi Gabış Hoca
“-vardır bunda bi hayır
haram dediklerinden soval etme Ya Repbim
efe valla!
o takike bizim gızdan ileri
gardaş oluvuduk sanki
süt gardaşım İmine’yne

gerçi daha sonra o da dutdurmuş
“-ille şeere varacan,
mamir garısı olacan
gadillağa mersedese binecen” falan demeye
sağdan soldan duy(u)yoz gari
o uğurda da harcandı getdi
zavallı, ..









sonratdan annadık, me(ğ)erem
sadece emişiğinin gardaşları emenin
emen de ötekinnerin süt gardaşı• oluyomuş
emme ben onu hep gardaşım bildim
annaycağınız Adığözel İmine
bizimki süt gardaşlık file değilimiş,
gadillak dediği de gıreşşeğimiş,
gülesime ğetdi valla,
Ah ahh Adığözel İmine
neyise işdee..
































DİPNOT
burgalaç : burgam, girdap
emişik: aynı anadan aynı dönemde süt emen bebekler, süt kardeşlik, ancak emişik kardeşlerin kardeşleride süt kardeştir.
suvat / sıvat : hayvan sulayacak yer, su kıyısı, sahil, sulu yer, pınar, sulu toprak, çamurluk, gerçektede Koca Suvat: Hoyran Gölü ile ovanın arasıdır. Kumdanlı Çayırında bataklık nedeniyle camız cılar vardır.
zinhar: sakın, çok tehlikeli, aman ha, karışmam,
Allah Muhafaza etsiz, Allah saklasın, Allah Korusun
merem / meğerem / meresem /me(ğ)erisem : meğer, oysa ki
• 4/Nisa suresi-23.Ayet “emmziren sütanneleriniz ve sütanneden kardeşleriniz ile evlenemezsiniz”