Bitmez denen bir aşk
Ne kaldı şimdi geriye
Sadece acı ve ızdırab
Bir ömür susa büründüm
Kırmamak için kimseyi
Farkına varmadan
Her fırsatta kırılan olduğumu
Acıların dergâhı olmuş ruhum
Teselli bulmadan hep teselli olmuşum
Derin bir
uykudaymış bedenim
Sevda kuşlarının sesini dinleyerek
Avuntu girdaplarında saklamışım kendimi
Bir hayale sarılmışım sıkı sıkı
Sigarımın dumanında yarattığım
Sensiz
gecelerimde ağlarken
Nasıl güzel kandırmışsın beni
Sahte suretinle
gülümseyerek
Ben ise kanmaya hazırmışım
İçimde sana büyüttüm
aşkın hatırına
Her acı sözüne eyvallah diyerek
Tatlı sözlerin varlığını unutarak
Şimdi ne değişti der gibi bakışların
Ne değişti biliyor musun?
Aslında hiçbir şey değişmedi
Ama benim o yüce sabrım var ya
İşte o çatladı artık
Seni taşıyacak gücüm kalmadı
Seninle mutlu anlarımızı anımsamaya çalışıyorum
Ama nafile
Seninle hiç mutlu olmamışız
Ne sen ne de ben
Sen mutluluğu b
aşkalarında bulurken
Ben yuvamın bekçisi olmuşum
Şimdi kanatlanma
zamanı
Özgürlüğüme uçmaya hazırlanıyorum
Daha güçlü kanatlar ile
Senin kolunu kanadını kırarak
Sen ardımdan timsah yaşları dökerken
Güneşe doğru havalanıyorum
gülümseyerek
Cevap Yaz