Şimdi Temmuz Yaralı Bir Kalemdir... Kemal Özer'i kaybettik.

Şair Kemal Özer kalp krizinden öldü.


İstanbul Erkek Lisesi’ni bitiren Özer, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde öğrenim gördü.

Öğrenim yıllarında arkadaşlarıyla ’a’ dergisini çıkaran Özer, Cumhuriyet gazetesinde, Karacan Yayınları’nda çalıştı.

Özer, kitapçılık ve yayıncılık yaptığı 1965-1970 yılları arasında, şiir ve sinema alanında kitapların yanı sıra Şiir Sanatı dergisini yayınladı.

Arkadaşlarıyla 1972’de yeniden yayınladıkları ’Yeni a’ dergisinin kurucu ve yazarları arasında yer alan Özer, Varlık dergisinin yönetmenliğini üstlendi.

Türkiye Yazarlar Sendikası’nın ikinci başkanlık görevinde bulunan Özer, kurduğu Yordam Yayınevi’nde kitaplarını yayınlamayı 1989’dan beri sürdürüyordu.

Şair, 1983’te yayımlanan ’Araya Giren Görüntüler’de 12 Eylül dönemine ilişkin tanıklığını sergilerken, 1985’te ’Sınırlamıyor Beni Sevda’da, sevda olgusunu toplumsal bakış açısıyla yorumladı.

1995’te basılan ’Oğulları Öldürülen Analar’ ile kayıp annelerinin sesine aracılık eden Özer’in yapıtları arısında; Gül Yordamı (1959), Ölü Bir Yaz (1960), Tutsak Kan (1963), Kavganın Yüreği (1973), Yaşadığımız Günlerin Şiirleri (1974), XX. Yüzyıldan Duvar Kabartmaları 1-2 (2000) ve Temmuz İçin Yaralı Semah-Yangın Şiirleri bulunuyor.

Şairin aldığı ödüller ise şöyle;

1976 Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü, 1982 Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü, 1991 Yunus Nadi Şiir Ödülü, 1993 Ferit Oğuz Bayır Düşün ve Sanat Ödülü, 1999 Damar Dergisi Edebiyat Emek Ödülü, 2000 Truva Kültür ve Sanat Ödülü, 2001 Dionysos Şiir Ödülü ve 2008 Dünya Kitap Ödülü.




Söyleyecek çok şey var elbet. Fakat hâlâ üzerimden atamadığım üzüntü yüzünden belki daha sonra kaleme alacağım yazıyı sizlerle paylaşırım. Temmuz benim için çok özel yeri olan bir aydır. Şimdi "yaralı bir kalemdir". 2 Temmuz 1993’ te Sivas’ta 33 aydının ardından " Temmuz İçin Yaralı Semah " kitabında şiirlere yazılmıştı aydınlık isimler. Şimdi yazılan şiirler ise onu anlatacaktır. Kemal Özer sen nur içinde uyu. Şimdi Temmuz hep yaralı kalacaktır/yaraları yazacaktır...


ÖLÜ BİR YAZ

ayakların ucunda ölü bir yaz
kanatlarını kaldırmayan kuşlar gibi
akmayan ırmakların soguk anlı üstünde
bulanık bakışlarla şimdi bizim olan
yüzümü sarartıyor hüzün
ölü tanrılardan biri

OĞULLARI ÖLDÜRÜLEN ANALAR

Biz susuyorsak, dostlar, niye konuşsun toprak?
Açmıyorsak ağzımızı, dağlar neden dile gelsin?
Niçin hesap sorsun gök, niye sahip çıksın ırmak
biz anısını ve acısını unutursak ölülerimizin?


Anısını ve acısını asla unutmayacağımız.

Saygımla.

BanuKalyoncu