Karelere sýðmayan boþluklarýmýn Tamamlayýcýsýydý yazdýðým her þiir. Ve her þiire adanmýþ bir þarkým vardý. Martýlara özenirdim ya hep... Tüm maviler onlarýndý Ve özlediðim tüm uzaklar... Benimse kanatlarým yoktu. Onlarýn kanat çýrpýþýný izler gibi Ýzlerdim gidenlerin uzaklaþan adýmlarýný. Ve onlara da özenirdim... Gidemediðim için kalmak istemediðimiyse Kimseye söylemedim...
Gözlerimi yýrtýp etrafa yayýlmaya hazýr Öyle çok gözyaþým, Kanamaya hazýr Öyle çok yaram var ki... Acý yavaþ yavaþ öldüren bir zehir gibi Bulaþtýðýndan beri kalbime, Bu kadar öfke, bu isyan... Elimde deðil... Belki de bu yüzden "Git!" demek yerine "Yarama dokundun elini çek!" diyemedim... Belki de bu yüzden söylediklerimi Sustuklarýma tercih ettim... Sosyal Medyada Paylaşın:
ArtemiSelenE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.