Sokaðýmýn baþýnda duran Mimoza aðacýmsýn. Duruþun saklýdýr gölgesinde Varlýðýn gizlidir sarý çiçeklerinde Ve ben; Baktýkça umutlanýrým o aðaca Yapraklarýný sallayan rüzgâr, Kokunu alýp getirir Sýrça sarayýmýn balkonuna
Salkýmsaçak çiçeklerle kök saldýn Bilmeden görünmeyen gizli yanýma Göz kýrpmasý kadar kýsa an gibisin Ansýzýn gelip geçen bakýþlarýmdan. Düþerse dalýndan bir yaprak, Savrulur gidersen yellerle uçarak Bil ki can kopar canýmdan- caným. Takýlýr giderim ardýndan.
Sen benim göremediðim düþlerimsin Geç kalan ben miyim sevgilere Gelmeyen, geciken sen miydin sevginle.. Oysa... Henüz vakit erken ,hazýr gelmiþken Kal biraz anlat ...Anlat Sonbaharlara inat... Mimozalar açýlsýn düþ bahçelerimde.
Hava KÖSEOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hava Avcı Köseoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.