16
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1350
Okunma

[ kalin ]EKONOMİST
Ben;
Pencerelerinizden, balkonlarınızdan tiksintiyle baktıklarınızdan biriyim.
Ellerim, yüzüm,üstüm kirlidir. Sakalım uzundur.
Çok konuşmam. Hatta hiç konuşmam.
Buzdolabınızda, çamaşır makinenizde benim emeğim vardır.
Benim emeğim vardır elinizdeki kumanda da.
Özel günlerde içine koyduğunuz pahalı hediyeleri gönderdiğiniz koli de benim emeğim vardır.
Okuduğunuz kitapların sayfalarında benim emeğim…
Kitaplarda yazarsınız. Bıraktığınız top sakalınız, burnunuzun üstüne düşürdüğünüz gözlüklerle televizyonlarda anlatırsınız;
“ Ekonomi: İnsanların sonsuz ihtiyaçlarını kıt kaynaklarla karşılama bilimidir” diye. O kıt kaynaklara sahip çıkan benim. Sonsuz ihtiyaçlarınız karşılansın diye çalışan benim…
Yazım, kışım, gecem, gündüzüm yoktur. Güneş üstüme doğar, gün gözlerini kapatır. Ben hala arabamla sokaklardayımdır. Sadece sizin mi arabanız var? Ben de arabalıyım. Markası, modeli, plakası olmasa da benim de arabam var. Her şeyim. Ekmek teknem. Sırdaşım. Arkadaşım arabam…
Yorulurum. Acıkırım. Sizin bayat diye beğenmediğiniz ekmekle doyururum karnımı.
Her yeni moda bana yarar. Siz yenisini aldıkça bir evvelkiler bana döner. Çocuğumun ayakkabısı, eşimin hırkası olurlar. Benim AVM sizlersiniz.
Memur sitelerini de bilirim, zengin sitelerine de. Hünerli eşlerinizi de bilirim, beceriksiz eşlerinizi de.
Tutumlu olanlarınızı da bilirim, sahip olduklarının kıymetini bilmeyenlerinizi de.
Çalışırken öyle fazla alete de ihtiyacım yoktur. Bir demir kancadır sadece…
Ben çöpçüyüm.
Koca arabalarla gelip çöpleri toplayanlardan değil. Çöpe attıklarınızdan tekrar kazanılacakları toplayan çöpçü…
Bana bakanlarınıza bakmam. Utanmam çalışırken. Hiç utanmam…
Bazılarının yetersiz bulup huzursuz oldukları bir başkasının hayalleridir. Bunu bilir şükrederim.
Belki bir gün biri çıkar, beni görür beni yazar. Ben okuyamazsam da sizler okur beni tanır, beni anlarsınız.
Kim bilir?