andelip
22.11.2007 10:24:34Sonrası ziyan bir sefere döndü
Mecnunun düştüğü çöle düştü.
Mecnunu pişiren çölde haşlandı
Aşk artık kalbi saran bir dumandı.
Teninden tin sızıyor nabzından ter.
Yalnızlık zehirli bir huzur sunuyor
Dili karıncalanıyor, yüzü uyuşuyor
Bir insan yaşarken işte böyle ölüyor.
Tebrikler şiir tarzınızı beğeniyle takip ediyorum
uyum mükemmel
yüreğinize sağlık..