salurhan

10.12.2012 01:51:16

Irmağın boğulması, falcının falına bakmak... ve yağmuru yıkamak... Kişileştirmeye (teşhis) başvurmak gayet doğal ve güzel bir usüldür. Üstelik mebnileşmiş olsa bile severiz biz onu Türk şiirinde... Gülümseriz; Rakım Çalapala'nın çocukluk şiirlerinde gördüğümüze, büyüyünce Ahmet Hamdi'de de rastladığımız için! Özenir biz de başvururuz buna, üstelik bu, vurguyu güçlendirir! Ama bu fütursuz imgeleme merâkı, çığırından çıkarmaya yeter bir metni! Ve bu da üzmelidir şiirseverleri! Çünkü "İstiareyi Musarraha" bile bu kadar sıradan olmamalıdır.
Akla gelenin bu denli özensizce bi araya getirilmesiyle şiir yazılabileceği kanaati sizde nasıl hasıl oldu bilemem, lâkin bildiğim şu ki; Türk Sanatı ve onun bir nüvesi olan Türk Şiiri, teşbih ve istiarelerin, hatta duyguların halka dağıtmak için torbadan mesir macunu çıkarırcasına rastgele dizilmesiyle icra edilecek bir edebiyat türü değildir. Bu eleştirinin sahibi başta olmak üzere sitedeki şiirseverlerin hiçbiri Türk Şiiri'nin velinimeti değildir muhtemelen, amma ve lâkin elden gelen itina da gösterilmeli! Emin olunuz şahsınıza da, günün şiiri seçenlere de saygımda bir eksikliğe neden olmaz düşündüklerim! Ancak yukarıdaki metin ve onun seçilmesine sebeb olan saikler bu saygıyı haketmiyor maalesef ve bu yüzden daha fazla kelâm edemeyeceğim.
"Şiir"le kalın...!

salurhan tarafından 12/10/2012 3:05:17 AM zamanında düzenlenmiştir.