Yos-un

29.3.2012 01:46:14

sen ki sevgili;
bana koşmayı unutup,
kala kaldığın noktada..
damağıma yapışan seslerin kırdım kafesini ki
derinlerindeyken ben,
nefesimi de tutmayı bıraktım yüreğinin altında..
bir yağmur göçüydü su
yokluğunda gözlerimden süzülen..
parmak uçlarımı yanağıma gömerken ben..
dokunmadım bir daha hiçbir camın buğusuna..
yemin olsun dokunmadım can/ımm..
beşer şeşer zamanlarda bile
hasreti sana kesik yerlerden kendime döndüm ki
geniş zamanlarımda dem tuttum
ve bil ki sevgili kokuna kesik tenim..
yazgı işte
ve bana dokunmayı unuttuğun gün
sesin yankılanıp durdu yüreğimin boşluğunda ki
ellerimi ve yüz/ümüde yıkamayı unuttum
kafi gelmez miydi kirlense de sevilmez değil di..
gözlerimi, sözlerinle örtüp kapattım
ve yürüdüm..
açık unutulmuş kent ışıklarında..
ve bende
sus/tum...



(...)





sevgimle..