Remziye ÇELİK

25.11.2011 02:19:37

ALAÇAK NE KALDI CAN ÖZÜM

Alacağın var mı can özüm
Kalbimi çiziyorum gözlerine
Gözyaşlarım katran karası rengini alır
Eski resimlerine her damladıkça

Bırak yorgun bedenim esir olsun ömrüne
Karlar düşerken kıskanır siyah saclarım neyine
Ben sadece sende yaşadım sen de öldüm diye
Kopan fırtınan orta yerinde yalnızım kime ne

Kes sesini ellerim yakma kınaları
Vurma gecelerime paslanmış ağıtları
Tuvalim siyah tan bir gece
Hüzünler boyun büker Hayrunisayı dinleyince

Sana değil senden sonra yalnızlığıma yanarım
Nasıl bir zalimsin ki durmaz feryadım
Bir düş kırıklığında rüzgârında savruldum
Siyah gecelerinde sensizliği kıskandım

Seni sevmek zor gelir bu cana
Bir tek ahım var duysun dünya
Ben seninle yaşadım ben şiirlerde ağlayacağım
Bırakın sol yanım beyaz sayfada yatsın

Seni anlatıyorum dertsiz derdimde
Kim derdi ki puslar düşecek gözlerime
Ölüm fani ahım sessizlikte
Özledim can özüm özledim iki gözüm özledim

REMZİYE ÇELİK

Canım balım ablaların en güzeli tontişim ne oldu sesinin aralarında sessizce gözyaşlarının sesini duyuyorum can kulağı dinlerken nefesinin dört duvar arasında ki geceyi tokatladığını hissediyorum ey benim can özüm yüreğimin en nadide sevdiği ablası rabbim seni önüne serdiği yıllarda mutluluk deryasında mutlu olsun bu dizeleri seni dinlerken yazdım umarım beğenirsin seni seviyorum ablammmmm yüreğine sağlık bu şiiri Emre Özkan okuyacak ablama ikimizin hediyesi olacak seni seviyoruz ablam