pearls
21.3.2007 19:49:18yol ortasında bazen oturup kalıyorum, gidecek dermanım olsada gitmek istemiyorum, kaybolduğum gözlerinin boşluğunda askılarda duruyorum, alsalar beni oradan... yok almasınlar ben boşluğunu bile sen diye seviyorum... geceleri uyumamaya da alıştı gözlerim, yıldızları da sayıyorum defalarca bıkmadan, ay ışığı manasını yitirsede dolunayda resmini çiziyorum ... çiziyorum da ne oluyor sanki yokluğunu avutmuyor, seni bana tattırmıyor.. parmağımla dokunacağım gözlerimden düşerken yokluğuna... canın yanar kıyamıyorum..
Yüreğe dokunan bir şiirdi, tebrikler..