Dağınıktı saçımız, başımız yerdeydi, ağlıyorduk
Deli gibi kavgadan çıkmışken
Dolunayın sırıttığı ayaz bir geceden düştük şubata
Deşarj olacağımızı sandık
Dünleri sayarak takvim kâğıtlarını yırttık
Daraltsada bizi özlü-sözlerden gözümüzü ayırmadık
Düşünmek anlamsızdı biliyorum
Deşmekte öyle geçmişi






Eksik ne çok yanımız vardı birbirimizden
Eksilirken anladık
Egzantirik bir aşkın kavşağındayken
Esrik bir tabeladan düştük marta
Eriyerek kaybolacağımızı sandık
Esir düşen bedenlerimizi gömdük toprağa
Emin olmadan hislerimizden, dirilticeğimizden emindik
Eyvallah demek anlamsızdı biliyorum
Eşlik edemediğimiz hayata






Fırtınanın savurduğu hayallerimizden
Ferâgat ettik böylece
Faydası olmayan yaşanmışlıkların denizindeyken
Flu bir kaç şiirden düştük nisana
Farkedileceğimizi sandık balıkçı teknelerinden
Fırtınaya yakalanan yüzgeçlerimizi çırptık ölesiye
Fırsat verilirse yeniden tutunacağımıza emindik
Firâr etmek anlamsızdı
Fazla diline hakim olmadığımız şehirlere







Geceleri çetindi öksürmeler
Geçer diyerek kaç sabır dizdik tesbihimize
Geleni-geçeni olmayan vadilerin patikalarında
Gergef işleyen kızların emeğinden düştük mayısa
Gerilen kasnakta emek olacağımızı sandık
Göznurundan sıyrılıp beyaz çarşafları kana bulayacaktık
Güç yetiremeyeceğimizi bilmek yetmedi
Gagasında ayrılık besleyen
Göçmen kuşlarına özenmek kadar anlamsızdı
Gard olduğumuz nefeslerin haykırışlarına kulak asmak