3
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
2355
Okunma
sebepsiz değil bu beyin fırtınası,
yorulduğumu görmeye eriniyorum artık.
Çiçekleri kurumaya yüz tutmuş bir bahçenin
en ücra kıyısında oturuyorum
sessizlik herşeyin gölgesini çiğniyor.
Aradığım huzur belki..
belki biraz kelimelere kötürüm kalmak
Salıverdim göğsümün kelebeklerini
kim bilir kaç vakit sonra ölecekler.
gözlerimin sevinci eksik,
neşesini akşam bıraktığım yerde bulamadım.
hıçkırık renginde yutkunmalar dolaşıyor boğazımda
kirpiklerim ıslak, menzilim yosun tutmuş.
tırnaklarımın altı masanın enkazıyla dolu
ne iç tırmalayan sesler bunlar .
canımı acılı acılı boğazımdan söken insanların kalplerinden uzak olmak istiyorum.
olabildiğince yalnızken alabildiğine kimsesiz kalarak.
Newâ
Cevap Yaz