[ Yaşamak , siyah beyaz bir film şeridi gibi boynumuza dolanan ihanetlerdir şimdi ... Ah çocuk! hepimizin de renklerimizi alıp giden zaman dan geriye kalan yalnızca bu ... " Belki bir gün " diyorum yine de ... Belki bir gün ...
Uğur MUMCU anısına ...
]











keşkesiz zamanların geriye bıraktığı
düşkün sonbahar yaprakları
yanık bir kahverengiye süzülen kirli sarı gün dönümleri
kokusunu rüzgara terkeden solgun sürgünlerin
yeşilimsi hikayesi
çoğul nicesinden tekil bir bahar aldanışı bu



gecenin tenha gölgelerine sargın
aç kimsesiz bir yavru kedinin acısında anlar
sesinde kaç bebeğin yazgısı
sessizliğin hazin yanlarını sızlatan
yazanı belli bir vurgun hikayesi
işte
öğretilmiş ihanetler büyüten uçurum yanları
kurgulanıp üstümüze savrulan kahpeliklerin dipleri
aslında bu yaşananlar



bir göz yaşı bin hüzün sürgünü
sevgisiz yanlarına dolanır yangın saçları
aynalarda unutulmuş şimdi
nice gül gülümseyişleri
harap pencere camlarından süzülen
sesinde yalnızlığı iliklere işleyen
soğuk bir hasret türküsü



ah çocuk!
ah ... ağlıyorsa gözlerinde esmer mavi dalgalar
hala yakıyorsa genzimizii küllenen ateşlerin buğusu
bulutlarda sevgisi eksilen renklerin
insanlığı hepten kazınmış
inançları sıyırlımış
kalanı insan müsveddesi
hiçliklere terk edilen ruhların el açtığı
duaları değil miydi nedeni



bu acılardan devşirilen
sahte cennet vaadleri
kaydedilirken bir bir günah defterlerine
sözde iman sahibi
oysa iblisin aldattığı niceleri
ibadetin en kutsalını gerçekleştirdiklerini
zanneder şimdileri ...



öyle ya
hayrr’ da
şerr’ de
yüce Allah(c.c.)dan’dır

öyle ya
bunca şerr’i yaşatanlar da
bu durumda
yüce Allah(c.c.)ın hizmetinde şerri oluşturan
sözde cennet vaad edilmiş gerçek müslümanlardır



işte bu nedenle çocuk!
uçurum diplerinde
ya da
sahile vuran çocuk bedenlerinde
hayrr’ın müjdelerini bulan şerr’in izleri bunlardır



şerr’in izleri çocuk!
şerr’in izleri
şimdi üstün başın
cansız bedenine vuran
ağlayan deniz mavisi
ve gözlerinde
ve dudaklarında
ve saçlarında
sahipsiz kum taneleri ...









































Mert Yiğitcan
21 şubat 2016 / istanbul