Şehitlerimizin Ruhları Şad olsun!..

ŞUBAT’IN ORTASINDA

Şubat’ın ortasında
Bu ne sıcak
Bu ne cehennem böyle
Kahpe bir ihanetin sarmalında
Kan revan nehirlerde
Yiğitlerim şehadetlere yıkanıyor
Telli duvaklı gelinler
Al sancağa sarılıyor
Nice mehmetler doğuramadan daha
Acımasız bir beddua’ya
Azrail boynunu büküyor
Memleketimin taşı toprağı
Tam’da orta yerinden ağlıyor bahar gelmeden

Şubat’ın ortasında
Cemrelere kan değiyor
Göz yaşı ile sulanıyor her toprağı kırkbin kere
Öfkeden sığamıyor yurdum dağa taşa
Sabırlara sığamıyor insan
Muhammedin ocağına pusular kurulurken
Ölüm bile ölüme ağlıyor
Ezanlar susuyor
Selalara tekbir sesleri karışırken
Öksüz çocukların gözünde güneşin ışığı sönüyor
Ağaçlar sanki erkenden yaprak döküyor
Memleketimin dört yanında daha bahar gelmeden

Şubat’ın ortasında
Yüreklerde dermansız bir acı
Sanki içinden çıkılmaz derin bir kuyu
Can pazarında saçlara kıralar düşüyor
Bir yanıyor bir üşüyor insan
Efkarlara isyan edip
Ateşlerin ortasından göğsü yırtasın geliyor
Yiğitlerimin adı soğuk taşlara yazılıyor
Cennetin kapısında
El pençe karşılarken melekler

Şubat’ın ortasında
Mahşeri bir rüzgar esiyor
Tarihe tarumar bir kader yazılıyor
Sessizce gelip geçerken
Resimlerdeki onlarca mehmetler
Bir bıçak saplanıyor her lokmada
Kainatı yaratan Kahhar
Elbet verecek bir gün helak’ını
Bunca filiz düşerken toprağa daha bahar gelmeden

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ