ışık benekleriyle dolu sisli bir derunilik içimde
hiç bir şekle bağlı olmayan
akşamın morunu kırmızısını seyrediyorum
ufka yayılmışlar bir bir
gökyüzünün çehresine












bir akasya ağacının bembeyaz çiçeklerinde
bir huzme öylesine soyunmuş
mütemadiyen bana doğru akıyor
behemehal içimde garip bir vuslat hissi
taze simit kokusu gibi











göğün gittikçe değişen rengini görüyorum
duygularım eşya ile yaptığı temaslara benziyor
her şey kendi içinde kendisinden bir parça
yorulan renkler zifir kılığında
geceye deruni sağnaklardan selamlar gönderiyor












eski kentlerin harabeleri gibi
puslu sokaklarına serpiliyor fırtınalı akşamlar
her karanlıkta yağmurlar büyütüyor özlemlerimi
her solukta biraz daha












karanlığa bir gölgenin üfürdüğü bir boğuk sesle
hiç bir gürültü çıkarmadan
yükseliyorum kara sarı bir duman gibi
hep yitik duyguların ardından
sükutun kutlu eli değiyor gözlerime










sürerlerdi hani hayallerin arasından eski zaman sevdalarını
ateş sıçrardı üzerlerine ,yandıkça kaybolurdu işte öyle
tizleşip kezzap gibi keskinleşen
kaçan uykusunu arıyor gözlerim





*


redfer