başka inerdi perdelerim penceremin üstüne
sevişen gölgelerimiz
düşerken gecenin gizine



ve ben
izbe sokaklarımın labirentlerinde dolaşıyorum
sessiz bir çığlık dolanıp duruyor yine dilime
ki dalgalar eğilip öpmezken kumsal tenimden
ben sana susardım çaresizce



i s i m s i z d i m
sen...
noktasız günlerimi nedensiz vürgüllerle bölerdin
ben...
eylül bakışlarını umutla kederli bulutlarda arardım
tanımsız tümcelerim birbirini kurşuna dizerken
hercai menekşelerim sinemde solardı sessizce



ve yine de uslanmaz haşarı bir çocuktu yüreğim
kaçak tenhalarda hep adını yazardım caddelerime
ve sonra da silerdim
ihanetlerinin lekesini taşırken tenimin üzerinde



ve sonra bütün ak güvercinlerim bir bir vurdular
ayazlı zemheri gecelerimde
eteklerime ölü güvercinlerim düşerken
c a r e s i z d i m
ruhumun sokaklarında volta attıkca azrailler



ve asla umut eksilmezdi dilimin kekremesinde
seni sıyırıp atmak istedikçe gizlice tenimden
o anda yine aklıma eylül gözlerin düşerdi
ben tamam aşk bitti dediğim yerde
yeniden başlardı her şey



ay/su
şubat yine zemherisini taşıdı iliklerime
haydi gel eylül gözlerini ört üzerime