yüzleş bir sende bende kalan hasretinle
vuslatsız baharlar
bensiz kıblene düştükce


sözcüklerle devşirdiğin günler yalancı
aynalara akseden sülietin bir hayal işte
ki sen teğet geçerken gönül menzilimden
kalın puntalarla yazılır adın
kirli sokaklarımın her köşesine


şimdi
ölümün o soğuk gölgesi çökerken şehrime
buruk yağmurları ağırlıyor kirpiğim
gidişinin şerefine

boşuna masal vuslatları doldurup durma heybeme
omuzlarım cılız bedenim ise çok yorgun
t a ş ı y a m a m
yıkılıp kalırım sensiz caddelerimin birinde

gör işte
bütün cö/mertliğimle asıyorum lehçelerimi yüzüne
u/mutlu günlerime sen çentikler ekledikçe
ve dilimde gidişine baş kaldırmış bir ağıt
yağmala sözlerimi hadi gücün yeterse


ve ben
çeteresini tuttuğum sensiz günlerimi s/aklıyorum
küf kokulu odalarımda ki paslı çekmeçelerime
ve geceler üşürken kendi titreyişlerinin içinde
yıkılıyor bütün şehirlerim birbirinin üzerine

aysu