//kederlerimin çatlamış dudaklarından
d/üşüyorum
G/özlerim gamzelerini eğilip bir kere öpse sessizce//



Kederli bir geceye demliyorum kendimi
Ellerim de tanıdık arazli akşamlar var yine
Odalarimda yankılanan o ses senin sesin
Ve sonrasına çarparak kapanan kapılar
Sessizliğimi bölen



Buz gibi mermer soğukluğunda bütün şehirler
Önüme set çeken o kalabalık caddeler
Hiç tanımadığım gözlerime yabancı yüzler
K o r k u y o r u m
Duvarlarım da gezinirken gölgeler



Aşk
Anadan üryan otururken öyle karşımda
Tesellisi olmayan sensiz biten aksamlarda
Ve pimi çekilmiş binlerce sözler
Düşerken dudaklarımdan
M e c a l s i z i m
Kendimden



İnsan öle öle yeniden doğar mı? Diyorum
Basma fistan gibi kefen biçilirken üstüme
Ve tebessüm etmeye hic mecalim yok
Yokluğunla gidiyorum gamzelerini öpemeden



Ve soluğuma serinlik düşüyor
Gözlerime nem


02/07/2024
Fetiye Kayaköy/mugla