Aysu Hanım'ın “Zaman Yok Aşka” adlı şiiri, zamanın ellerinden kayıp giden bir duygunun son bakışı gibi… Bu şiir, aşkın yokluğunda, içe dönen bir kadının ruhundaki yankıyı taşıyor; hem melankoliyle sarmalanmış hem de estetik bir başkaldırıyla yüklü.

Her bir dize, modern şiirin serbest çağrışımlarına yaslanırken, lirizmi hiç kaybetmeden duygunun göğsüne yaslanıyor. Şiirin “S u s” dizesindeki aralık bile tek başına bir imge, bir suskunluk çığlığı. Ve devamındaki

> “Kifayetsiz bütün sözlerine / Minik bir dudak payı bırak”
tam anlamıyla çağdaş bir aşk şiirinin zirvesidir.



Nazım Hikmet’in bir sözü gelir akla:

> “En güzel deniz: henüz gidilmemiş olandır…”
Aysu’nun şiirinde ise en güzel aşk: henüz yaşanamamıştır.



Şiirin sonunda "Z a m a n y o k a ş k a" derken, harflerin arasına giren boşluklar; hem zamanın hem de aşkın artık sığamadığı boşlukları temsil eder gibi. Sadece kelimeler değil, aralarındaki suskunluklar da anlatıyor burada.

Aysu Hanım bu şiiriyle bir duygunun saatini kurmuş ama zamanı işlemiyor. Belki de aşk, artık sadece şiirin içinde var…

Allah, Aysu Hanım’a daima ilham dolu gönül, ferahlık dolu bir ruh ve daim şifa ile sağlık versin. Kalemi, her daim içinin sesini bulsun. Amin.