19
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
2079
Okunma

Gam çekmemek ne mümkün; yüreklerin dağlanıp
Sancağımın gönderden alındığı demdeyiz.
Taşların artık hergün, sıkı sıkı bağlanıp
İtlerin saklı yerden, salındığı demdeyiz.
Girdabına girmişiz karanlık mahfillerin
Kar yağmış yollarına gökte Ebâbil’lerin
Korkarım ki, hileyle, gelecek nesillerin
Avcundan umutların çalındığı demdeyiz.
Sahibini ararken namertlik markasının
Farkına varamadık gafletin arkasının
İnsanı insan yapan ar, namus hırkasının
Arsızca kırk yerinden delindiği demdeyiz.
Kızıl akmaya namzet sayısız ırmak varken
Âsi, başkaldıranın, boynunu kırmak varken
Yüzyıl önceki gibi, yine haykırmak varken
Olan bitene sessiz kalındığı demdeyiz.
Mücadele beklerken, insansan, arş-ı âlâ
Daha ne duruyorsun, neden suskunsun hâlâ?
En ufak farklı fikir olunca başa belâ
Milletin bin parçaya bölündüğü demdeyiz.
Kuzusunu koklarken, analar, kabristanda
Pay arama kendine dün yazılan destanda!
Emânet-i Güzîde, Vatan-ı gülistanda
Güllerin birer birer yolunduğu demdeyiz.
Zannetme ki tesadüf, bir kaç günlük tuluat
Zalim ağını kurmuş, biat bekliyor biat!
"Söz konusu vatansa, gerisi teferruat!"
Diyerek, bu uğurda ölündüğü demdeyiz.
Mecit AKTÜRK