Bakmayın Yelkovana, saatin tik-tak’ına
Akrep hüznüme esir; an duruyor bu gece
Elemin y/eli değdi mehtabın her akına
Öne eğilen başım yan duruyor bu gece

*

Sanmayın gönül şehrim her daim ışıl ışıl
Yeis tüm ışıkları söndürüyor bu gece
Siz rahat yataklarda uyurken mışıl mışıl
Umudum yine kepenk indiriyor bu gece


Sahile varmak için atarken kulacımı
Şaşırdım fırtınada yönümü, yamacımı
Ne bir el uzatıyor teselli ilacımı
Ne de bir dil acımı dindiriyor bu gece


Doğuştan kör talihim çattıkca o kaşını
Kaybettim ye’se karşı Kurtuluş Savaşı’nı...
Kirpiklerim salarken gönlümün göz yaşını
Efkar yine başımı döndürüyor bu gece


Sinemde harap iken dikenle dolu saray
Ne mehtap umurumda ne salınan dolunay
Gemisi batmayana "aldırma" demek kolay
Dilimi yakan âh, vayy... donduruyor bu gece


Kara yazdıkça kader şahsa özel, adıma
Avucunda figanla mazi geldi yâdıma
Aldırmıyor duvarlar dinmeyen feryadıma
Anılarım kâbusu andırıyor bu gece


Tüm renklerin içinde kayboldu yine aklar
Her hecem hançer olsa kim bilir kimi haklar
"Kimse yok mu?" sedama ses veren karanlıklar
Gözü kör talihimi kandırıyor bu gece


Doğrandıkça düşlerim her şafak dilim dilim
Sönmesin de ne etsin gamlı gönül kandilim
Âh çekmekten perişan yara-bere kan dilim
Ucunu keşkelere bandırıyor bu gece


Kurduğum hayallerim tan doğarken dondukça
Ben idim musallada her salâ okundukça...
Meltemin dudakları alnıma dokundukça
Ölümden öpücükler konduruyor bu gece


Onca acıya rağmen ayakta isem hâlâ
Sanmayın güç veriyor beni yıkmayan belâ...
Çehrem vaha olsa da gönlüm Gazze, Kerbela
Dirensem dahi sala bindiriyor bu gece


Mecit Aktürk