Say’ki
Sislerin ardında senle gitti herşey
Bir bahar hüznü kaldı geride bana bıraktığın
Say’ki uzun lafın kısasında sustum öylece
Şimdi neye yarar
Her akşamın kızıllığında
Sıcak bir çayın molasında gözlerin içimi yakmadıktan sonra



Say’ki bir bahar sabahı
En parlak güneşe yüzünü döndün
Sana Gün/aydın dı
Bana ise bir zindan sabaha daha uyanıştı yine
Geceden kalma bir hüznün kundağından yalnızlığa haykıran
Say’ki sende zoru gitmişti
Ve bende bu özlem çok zoruma gitmişti
Seyretmesi acı veriyordu yokluğunu
Ne kirpiklerimde tutabiliyordum seni
Ne de kahrolası kopardığım takvimlerde
Düşüyordun yavaş yavaş her gün gözlerimden



Say’ki
Yüreğinin bahçesinden geçerken
Zehirli bir sarmaşık gibi sevdanı habersiz koparıp
Öleceğimi bilmeden seni içime çekmiştim
İnsan en çok
Geceleri direniyormuş meğer acılara
Say’ki gözyaşıma kıyamayıp bir soru sordun
Ve sen
Say’ki bir yalan olmasaydın dudaklarımda
Yanaklarımdan boşluğa süzülmezdin böyle


Sen hiç parçalanmış bir kalbi
Toplamaya çalıştın mı göz yaşında acaba ?
Keşke giderken
Seni unutturacak bir kaç avuntular bıraksaydın aklıma


Biliyorumm
Bir gün zamansız gidişin gibi
Zamansız gelişin olacak yine
Toprağa tutunamayan cümlelerimin köklerine
Ellerinle bir damla su vereceksin
Belkide göz yaşlarımın bereketi bu yüzdendir


Say’ki
Hala umudu tükenmemiş bir gülüş saklıyorum sana
Ve Say’ki beyaz bir güvercinim
Pencerene habersizce konan
Say’ki yüreğindeki savaşlarına bir barış türküsüyüm
Adımı söyledikçe büyüyen bir çocuğum yüreğinde
Say’ki beni hala seviyorsun işte


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ