19
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
1675
Okunma
Gölgen düşüyor gülüşüne
Katre
Katre
Seninle ne zaman konuşmaya başlasam
Bir garip olurum
Sarılır ellerine bu karanfil kokulu akşam
Yıl
Yıl
Başka güneş ısıtır yüreğine gittikçe günden güne
artıyor dertleri doğuran kıvılcım
İnsan ne zaman ölür anne söyle sevinçten
Yasak üstüne yasak yaşamak
Bütün duygularım darmadağın ölüyor anne
Kendimi kandırıyorum
Bulut
Bulut
Gözlerinin sessizliğinde dirliksiz bir nisyan
Çakıl taşları misali dökülüyorum yollara
Düşen yapraklar gibi her gün ölüyorum
Hayatın akıp geçtiği raylardan
Damarlarımda sen dolaşıyor Kan yerine anne
Buruk bir elvedan böylesine büyük hasret
Soluk biliyorum artık tüm renkler
Her gün biraz daha fazla yaralıyor
Yüreğimin kapısını aralayan bu kıymık
Demlendi içimde hüzün kış giyindi yokluğun
Ayrılığı siliyorum anne bu anlamsız saatleri kurşunluyorum
Sana geliyorum anne
Ama
Ama
İçimdeki boşluk ölmüyor
Ama ölmüyor içimdeki boşluk!!!
Yağmuru seviyorum beni anlatıyor...
Nurten Ak Aygen
30.02.2016
5.0
100% (32)