0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
582
Okunma
koridorda küçük koşuşturmalar
pencereler ve perdeler
dışarıda bir evin önünde kar
çatısından güvercinler havalanıyor
gülümseyip mutluluklar deviriyorsun kalbime
bir kaç çocuk ve hanım
senin az ağrın gibi uyuşmuş
yorulan bedenine eşlik ediyorlar
kış ortası metastaz yaz
duydum ki belediyede otopark
güneş vuran semtin sağından dönüp
huzura demir atacak arabalar
nafakası gün ışığı gibi kutsal alın terinden
sofralar kurulacak ay cennetinde
oturup ağlaşacağız üç beş ağız
sarı ellerin fırında ekmek
mezar taşlarına gülümseyecek yüzümüz
babası erken ölmüş bir çocuğa baba olacağım
kalanlar seninle övünecek
teselli etmeye çalışmıyorum
karanlığın başka akşamından
tatlı bir alınganlıkla sürükleniyorum sana
hayat bildiğin gibi eksiliyor
uzak sanma
günler çabuk geçiyor.
