0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
707
Okunma
Adam Asi’nin kıyısında oturdu, hüznüyle beraber.
Bir elinde karanfil, diğer elinde geçmişten kalan anılar
Oturdu, soğuk işlemişti içine tüm şiddetiyle
İçinde bir cehennem vardı ama
Kar yağan bir cehennem.
Ay karanlık, adamın gözleri ondanda karanlık
Kan bürümüş avuçlarını
Karanfil kanı hep.
Deli bir rüzgar esti, adam küfretti
Son sigarası da yitip gitti.
Baktı akan suya, cesetler
Daha önce kaç can aldı bu Asi?
Biri daha geliyordu herhalde,
Ondandı suyun böyle coşkulu akışı.
Hazırlanıyordu Asi, bir aşığa daha.
Son kez içinden bir isim geçirdi adam
Beş yıldır dilinde olan isim
İsmi aldı sessizce kenara koydu
Yanına da karanfili koydu
Kıyamadı, bu sefer de kıyamadı
Hoşçakal dedi, cevap yok
Hoşcakalın dedi cevap yok
Kimse yoktu
Atladı gitti
Bitti.
