Geceyi uzatan senden,
Onaran Rab’e hamd olsun.
Yekpare bir karanlık parçalıyor atom altı benliğimizi.
Olsun biz ufkun çocuklarıyız.
Ufukta güneş var.
Kızıl bir kanla boyanıyor sevgilerimiz
Topraktan arşa kadar uzanıyor ellerimiz.
Tutunuyoruz insanlığımıza.
’Modası geçmiş bir düşüncedir insanlık’
Diyordu batının reklamları.
Olsun biz ufkun çocuklarıyız.
Batının güneşi doğdu elbette
Ve parçalandı 5000 yıllık mezopotamya.
Düşüşü Kudüs’ün gözlerin de gördük
Ve acıyı Bağdat’ın kulaklarından duyduk.
O an ölseydik belki yaşayabilirdik cenneti
Ama biz cehennemi yeryüzünde yaşadık.
Ve o anda bir haykırış yükseldi
Topallayan bir kuşun kanadından.
Elbette artık bu coğrafyanın kuşları uçmuyordu
Ve hatta topallayarak yürüyorlardı
Arkalarında düşeşe geçmiş insanlığımız.
Düşseydi dolar yada borsa elbette bakardı insan
Ama düşen insandı.
Olsun biz ufkun çocuklarıyız
Ufukta güneş var.