her aşk insanın kendine ihanetidir
martılar konar avuçlarına maviden düşleriyle
ıslak gözlerle bakarsın kirpiklerinden damıtarak hüznü
gökyüzü yarılır/kulakların uğultu tufanında ağlarsın
seni çağırır rüzgar sesinde her kampana
kasıklarında doğum sancısı yalnızlığını çoğaltırsın
dudakları uçuklar intihar süsü verdiğin seviler
anıları yakar gidersin/gökyüzü saçlarına dökülür
her gitme kalanın yüreğinde kör bir inzivadır

bakar ağlarsın ağlar ağlar bakarsın
her aşk insanın kendine ihanetidir
sever ağlarsın ağlar ağlar seversin

her insan tanrının yeryüzündeki yanlızlığıdır
havariler kuşatır dağları gümüş pullu alınlarıyla
gökyüzü toprağa çakılır/yüz yıllık şarap tadında ağlarsın
ayrık otları bürür yüreğinin çorak deltasını
sular yazgını sınar yangınlar sabrını
yaşam sol omzunda kanayan bir çıbandır
kırık yelkovanlar tüketir gençliğin coşkularını
akrebinde kumral sevişmelerden kalan son çığlık
gider ağlarsın ağlar ağlar gidersin
her gitme insan ömründe son duraktır

bakar ağlarsın ağlar ağlar bakarsın
her aşk kendi yalnızlığında besler acıyı
sever ağlarsın ağlar ağlar seversin

aralık 2002
mersin