2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1387
Okunma
I
bir ırmaktın kadınım/coşkun ve serin
ben seni denize döküldüğün yerden sevdim
kırlangıç mevsimi gibi dökerek yükünü
ah!..aşktan titrerdi ruhum konuşurken
kutsal kitaplardan kovulmuş sözlerle
uyumak ne büyük bir günahtı kollarında
boyu kadar uzarken göğüs uçların
çarpardı nefesin ışıktan bir kırbaçla
düş olurdum gül armalı belini örterken gün
II
arzunun örtük yarısıydın sen
dudaklarım şarap sokul tenime
çiyli kanatlarıyla gülümseyen kelebek
ol derdin gecenin gizine bürünürken
aşk, dirseğini yalayan ateştir kadınım
kuşlar öter ağız dolusu sevinçleriyle
düz ve telaşsızsa seviye giden yol
ah!..kadınım dön/üşüyor kafeste kelebeklerim
Cevap Yaz