5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1653
Okunma
ne acı şey kadınım örümcek ağı yuvasında
fadesiz bir yüz içinde yaşamak
seninle ikili özüydük bir serçe parmağı kadar
göğsünü yırtarak sabaha düşen yaprakların
hasta bulutların çukura batan gözleri
bizi çeken suların ardındaki girdaba
yüz kalıbımız silinmiş kazıdığımız ağaçlardan
buzul tomurcuk açıyor ağzımdaki tebessüm
yukarı çek eteklerini kadınım çözülsün suyum
(ada edebiyat dergisi)
Cevap Yaz