ey zakir
zikret içindekileri

hikmet pınarlarına mazhar
ademin çamurundan nasıl yoğrulduğunu
maruz kalınan meşakkatleri
incindiğin ,hüzünlendiğin vakti
taştan daha katı gülden daha narin
mahzun bir gönlün hüznünü
anlat
kırk yıl kırk gece












ey zakir
zikret içindekileri

uzletten ziyade bir ömür çileni
ıssız bir dergahta riyazetini
nefsani arzulara gem vurup
vara yoğa tespih çeken derviş misali
hularla meşguliyetini
anlat
kırk yıl kırk gece












ey zakir
zikret içindekileri


her an nasıl huzur da olduğunu
serapa bir aşk okyanusuna yakın
nefes nefese müşahedeyi
kalbine zerk ettiğin
bir muştuya ulaşmanın sevincini
anlat
kırk yıl kırk gece











ey zakir
zikret içindekileri

iki vadi dolusu günahlarını
beyhude bir çaba olan pişmanlıklarını
yanı başındaki ölümü
ölmeden evvel ölenlerin ecel korkusunu
O’nun huzurunda O’nu hatırlamayı
ruhunun yaşadığı tövbe hallerini yeniden
anlat
kırk yıl kırk gece










ey zakir
zikret içindekileri

en yakınındakinden en uzağındakine kadar
sınırı hududu olmayan duygularını
yerlere ve göklere sığmayan
var edenin aşkı ile donanmış
bir et parçasından farksız
kalbinin her hücresini
sevgi ikliminde nasıl barındığını
anlat
kırk yıl kırk gece










ey zakir
zikret içindekileri

telaştan endişeden uzak sükunetleri
itidalini kaybetmeyen rikkatli duruşları
lütfü gibi kahrını da
sessizliğe bürünmüş şikayetsiz tavırlarını
saf yüreğinin
mahallesini şehrini ülkesini
içinde yaşadığın manevi dünyayı
anlat
kırk yıl kırk gece







“Kalpler ancak Allah’ı
zikretmekle mutmain olur”




redfer