Süveydâ yine geldim aşıp karanlıkları
Her acının devâsı kendindedir diyerek
Söküp al benliğimden bu sessiz çığlıkları
Külümden doğmak için ölümü yenmem gerek

Hüzün kalbimde yama az mavi çokça sarı
Mâzi şahmaran düşlü sükûta ram engerek



Aç kapını süveydâ donduruyor bu ayaz
Cemre bekliyordum ya kar yağdı nisanıma
İdrâkim lal ve sağır kalemimde imtiyaz
Yazacak hiçliğimi bandırıp isyânıma

Kör ederken ruhları alev hâleli beyaz
Yalnızca sen şahit ol imzasız beyânıma



Bildiğin gibi değil zaman çılgın süveydâ
Sevginin her tonunu kana boyadı vahşet
Birlik diye dağıldık yok artık ortak payda
Hissiyattan azloldu hâle duyulan dehşet

Mahşere mi kanıyor şafağa hasret şeydâ
Zulüm prim yaparken dokuz sütuna manşet



Süveydâ nasıl şeydir utanıp insanlıktan
Kendime kaçıyorum,’bu ne yaman çelişki’
Kutsalken yanımızda iman hayat ve vatan
Şimdi satranç taşında zikzaklı bir ilişki

Karıştı tüm kavramlar kahrı gittikçe artan
Bulur muyuz yeniden kaybettiğimiz erki



....