HAYRA HALİGİLLAH

Ey yaratılmışların en güzeli
Ta ademden beri
Sen hangi enkazda ararsın beni
Hangi bilinçaltında cesedim
Okunur sela’m benim
Henüz ölmedim hayra haligillah

İçinde ne tez yalnızlığımın mezarını kazıyorsun
Ne tez karalar bağladın
Ne tez kalemin yasa durdu

Bilirim özlemin ağır baskısı altında olduğunu
Kağıda sürdüğün tümceler
bir kurşun gibi
Şakağımı yalayarak geçer "seni seviyorum" lar
Söyle
Bir ironi değilse
Nedir bu öykünmeler
Bu betimlemeler

Madem ki yüreğimde bir mezar
Gömülmem içinse parantes açmaların
Hadi doldursana içini ciğerparem
Daha ne beklersin

Nerede görülmüştür sevmenin suç sayıldığı
Kim karar kıldı düşünün sürgün edilişine

Firara çıktıysan eğer
Yıkarak hücre duvarlarını
Hadi gel
Bekler bedenimin en kuytu yeri

Rahman ve Rahim
Rızkı ve merhametiyle korur seni

Sömrü ülkesinde tüketilmeden bana olan aşkın
Gel de birlikte süsleyelim
Yüreğimde açtığın mezarın duvarlarını

Sen ki can verdin rahimden içtiğim suya
Sen ki korudun, esirgedin
Öyleyse kurban edilmişliğim
Olur sadece kağıttan narin bedenine

İşgal edilmeden yüreğimde açtığın mezar
Yalnızlık ürkütür beni

Okunmadan aşkın sela’sı
Gel de “seni seviyorum cümlelerine”
Hasret bırakma beni
Hayra haligillah
Tanrının rahmeti üstümüze olsun

Efkan ÖTGÜN