GEL ARTIK
İki Bin On Beş, Otuz Aralık
Bir gece öncesinden karanlık…
Sabahı, kar düşürdü kıyılarıma üşüdüm,
Sessizce geldi ebedi teslimiyet,
Yollarına özlem serili, sevgili…
Bende bekleyişin, kederi kıvrılmış,
Gel artık…!
Bu kaçıncı kış,…senin yerine…
Kucağıma bağdaş kurmuş efkâr,
Çökmüş dağ gibi,gönlümdeki köşküne…
Tüm hayaller,yüzerek yaklaşırken,
Odamın duvarlarına,
Ölü ve dalgın bakışlarla,
Arada bir duraksayan
Gölgeler arasında,
Sızıntını görüyorum ceylanımsı.
Şafağı bekliyoruz hayalinle.
Bekliyoruz ki; güneş,
Bir yıldırım gibi çarpsın,
Düş kıvrımlarımızın üstüne,
Gel artık…!
Soldu baş uçumdaki resmin…
Albümlerin yıprandı,
Suretlerin ıslandı,
Gözyaşlarımla gece gündüz,
Yıldırımlar çaktıkça,
fırtınalar kopar oldu hasretten,
Ulaşılmaz bir ufkun sınırına
koşuyorum şimdi engelsiz,
Son sözcüklerin sihirinde
Ağlıyorum ben gene …!
Gel artık…seni çok seviyorum!
M.Güneş