ğündeliğin esgimeden
yenisi dikilmeden
yenisini gündeliğe keyme
ellerinde olur olmaz
yeni dikinemezsin
el içine çık(a)cak, en az bi tene
fısdanın ossun gıyıda-köşede
emme ille temiz ossun
ğözel keyin
esgi keymek ayıp deği(l)
emme temiz, tertipli keymemek ayıp
hemi de çoğ ayıp

unutma “boba evinden duvağına çıkcan
goca evinden kefennen”
n’olursa olsun bu diyardan gedemezsin
bu diyardan gedemeycene ğöre
bu deveyi usulunce gütcen
bunun başga bi yolu yok

bunnarı sana ğözünü korkutmak uçu deği(l) de
eyi bi yuvan olsun deye annadıyon yavrım
beni eyi dinne; mutlu ol deye annadıyon gızım
ne derler.. “hocanın dediğini dut, gettiği yoldan getme”
sen dediğimi dut, gettiğim yola var getmezsen getme
eyi yannını kendin bil.. kendin işle

benim annatdıglarım bi gulağından girip
öteykinden çıkıp getmez i(n)salah,
düşün daşın ilaflarımı
"yengem eyi dedi” deyosan, gulağına küpe et..
“kötü dedi” deyosan laflarımı galdır aşşa (tersliğe) at"
neneyen hu yaşdan ke(y)ri
alca(ğı)mı almış, satcamı satmışıyın
o(ğ)lan evermiş, gız çırak çıkarmışıyın
o(ğ)lum yog everecek,
gızım yok gelin edecek
bizimki ha bi “gonşu gayreti”
o gadag… gari..
sen bilin gerisini

başga bi bildiğim, başga bi niyetim marısa
hurdan gakmak nasip olmasın
haa kötü ol benden bil.. eyi ol kendinden,
eyi ol da, bana ne gerisinden”

“-ben de senin eyiliğin uçu burdayın
te şu gapıdan çıkınca bi da(h)a
bö(y)le bi zaman olmaz gonuşmaya
gari hinci eveliki gibi deği
sen eyinlig uçu bişi(y) dersin ya,
gören ossa sorsan üstlerine alınırla(r)
laf davşıyon sanırla(r)
neyeyen aman..
caydım dünneden, bıktım canımdan”



“-neyise bizim gız dur bii!
bi(r) şi(y) sorca(ğ)san sor ğözel gızım”
….
gelin ğızııımm utangaşlığı burak hinci
başını iki yana sallama
“yok” deme
bunnarın hepici(ği) tamamısa
gelelim o gonuya…”

gelin kız al al moru mor
alnında boncuk boncuk ter, işi zor

nefesi kesik,
başı öne eğik
gözlerini yerde tek bir noktaya sabitlemiş
ağlayacak mı gülecek mi bilememiş
bir halde dinler
bekler de bekler

“-dur abaa, o konuya gelmeden evvela önşe..
benim de bi decem-mar, dur hele”
…
“-gız gızım”
…
“bak boban seni bi(r) gıdım çocug demeden
verivimiş gocaya,
sana da sordular helbet,
gönnün var mı deye
sen de “heye” dedin ki,
bu bö(y)le oldu
Allah var hepisi var
emmeee, bak sana de(ye)ceklerim var
neye dersen; gelin giden gız gısmına
nasihat adettendir,
ürüsüm böyle hepimize etdiler,
biz de sana ediyoz, eyi olun i(n)şaallah”

“-aman abaa boşver” der
analık gene içeri girer
“-boşveer”
“-ne d(iy)eceksen deme,
çoluh çocu(ğu)n yan(ın)da”
…
“-biz anamızın garnında mı ö(ğ)rendig,
iki ğün sonura her şeyi öğredir gocası
yaşını başını almış
asgerliğini yapmış gocaman o(ğ)lan”

“-ossuun.. ossun varsın”
“-onnarın bilmediği mi var,
babış gibi dil,
ağzını aşsın da bi dinne”
…
“-sen hele, al çocuğunu da bizim gız
çıkıvı dışara, işine gücüne bag ız”
“…”

“-senin bildiğin gadak
bizim unuttuğumuz var evel Allah”
“-herkeş senin gibi üş ğoca esgitmedi haral
ged anam geeed,
analık deği mi ellere ğalsın”

“-el gadag çocug bu
ne bilir,.. ne anlar gelin olmagdan
ben deyen d(iy)ece(ği)mi de!
ağşama yok bu gız, aklına geldiği mi var
dedim de dedim..
demeye gomaya yermen
abaa musadenne”
…
“-bag gızım gel otur hö(y)le annacıma
ne de olsa bir el evi bu”
..
“el deyinşe
öğey deyince iki dudag bile bir araya gelmemiş”

“-huyu, huyuna,
suyu, suyuna benzemez
emme netcen senin de evin orası olacag gari
ay aydııın, yol belli”
..
“-duvağınan, urbanla gircen
ak kefennen çıkacan gayri
gerisi nasip, atınan avrat,
yiğidin bahtına denmiş..
Allah yardımcın olsun, yavrııımm”

“-sen ayak uyduracan bundan ke(y)ri onnara”
..
“-gözünü kör edecen,
gula(ğı)nı sağır”
..
“-her duyduğunu demeyecen
ki… adın govcuya çıgmasın
boşboğazlık etmecen..”..
…
“-her bulduğunu yemeyecen
ki, aş, boğazına düşkün,
boğazsak demesinler..”,
..
“-gonuşurkana diline,
sofrada eline mukayet olcan ”
“-sabahın erinden galkacan,
sobayı yakacan”
“-zabah ekme(ği)ni hazır edecen,
sofrayı hazır edip
el pençe durup bekleyecen”

“-bag gözel gızım”
..
“-yeyni at yemini,
işlek gelin sevisini artırır
tembel at da kendini gamçılatdırır
mülcem gelin de kendini zıpıtdırı(r)”

“-dediglerime eyi gulak ver
gelin dediğin yörü(r)kene
ayak sesi garşı damdan duyulmalı ki
“bu ğelin ilerde becerikli
eyi bi avrat olur,
ettiği duttuğu beğenili(r)
bişirdiği yenili, dikdiği keyili(r)
oluna varılı(r), gızı gelin alını” de(r)ller
..
“ağşam gayınnan, gayınboban
yatmadan yatmaycan
zabah böyüklerden de,
gocandan da erken gakacan”
“-gayınboban yat(a)ca(ğı)nda pantulununu,
çorabını çekecen,
aya(ğı)nı el ile(ğe)nin de yu(ya)can
a(ğ)zını bağlanmış,
dilini dağlanmış etcen,..
”söylemelik ” vermediyse
sö(y)lemecen…

ya bir tarla,
ya bi.. beşibiyerde,
ya da bilezig, inek bişi iste ha
almadan!
söylenme sen de
haaa!
bi goç veriseler de
ı-ıh deme
gönünden ne gopuyosa o..
o onun şerefi..”