Ayıp’sız bir ayrılık da
Her zaman, onurlu bir dönüşe açık kapı bırakılır.
Yanlışı yanlış’la kapatmaya çalışırken
Bütün doğrularım’dan sızıyordun.
Ve şimdi ben iki yanlış arasında
Şüpheli bir doğru’nun kapı aralığından usulca geçiyorum
İçimde hatıralarının infazı verilirken
Zaman cinayet tanığı gibiydi .
Şöyle göğsümü yarıp , içinde ne kadar öfkelerim birikmiş ise.
Hepsini tek tek çıkarıp
Kara bir ihanetin yüzüne , yani suratına fırlatasım geliyordu.
Ben öylesine sana bağlanmışken .
Meğer sen öylesi/nem mişin gözlerimde.
Yazık bilememişim.




Yalanların abdestiyle, günaha secde duranların
Avuç açan tövbeleri
Asla kabul olmazmış
Allah katında sakın unutma
Şimdi her sigara yakışımda parmaklarımın arasında
Sana olan efkarımı, bir kibritin alevinde bırakmak
Nasılda canımı acıtıyor


Hangi yana yüzümü dönsem.
Öbür yanım sana olan utancından boynunu büküyor
Keşke alnına yakışan
Şerefli bir veda öpücüğü bırakabilseydin dudaklarımda
İnsan gündüz yüreğinde sakladığı lekeleri
Gece ortaya serermiş
Yastığa başını koyunca kimselere göstermeden.
Kırık bir kalbin üstüne söz söylenmez aslında
En iyisi sen
Ebediyete kadar susta vicdanın seni affetsin.


Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz