Sıradan bir bir yaşıyor olmak günleri
Aslına asaletine bakmadan
Süregelen yarınlara
Biperva yürümek
İçinde bekleyenlerin kim olduğunu bilmeden
Ilık bir sessizliği murad ederken
Taş gibi öfkenin diline düşmek
Ve seviyorum der gibi bir uçurumun
Derinliğine bakmadan içine atlayabilmek

Bir nakkaş maharetiyle ince ince
Susmayı söyleyebilmek
Göğün tuvaline bin rengin yetmezliğiyle
Sevdalığın hükmünü çizebilmek
Ve bilmek
Daha çok bilmek hararetiyle
Soruların pençelediği zirveye tırmanmak
Mutedil sayılsa da okumak okunmak hülasası
Aklın havsalasına en muhrik kelimelerden
Cephaneler yığmak

Bir hak için haklı olmanın gümrah gücüyle
Nobranlığı olana bile gülümseyebilmek
Hükümranlığına talip bir gönüllenmeyle
Hazla hızla heveslenip yarından sonraki
Diğer yarınları bile yaşamayı göze almak
İşte İnsan olmanın muhterisliği
Toprağı çatlatan tohum gibi
Zamanın kabuklanmasını yırtma telaşı
İnsan kalma cehdi
Yani aşk...